Sensitieve meningsvorming

Door: Curiosophy Master, Coach, Consultant Peter Rombouts

 

Met verbazing en ontzetting lees ik over de situatie in het vluchtelingenkamp Moria. Een alles verwoestende brand op een plek die al een hele tijd een hel genoemd kan worden. Hier buitelen de meningen over elkaar heen. Één mening, gebezigd door meerdere opiniemakers, houdt me bezig. Het is deze: ‘ze hebben het zelf aangestoken dus eigen schuld dikke bult’. Een mening die, als ik het vriendelijk zeg, geen rekenschap geeft van hoe het er al jaren aan toe gaat in deze mensonterende situatie. Waarvoor we overigens ook al jaren wegkijken.

 

Heb je alleen recht van spreken als je iets zelf hebt meegemaakt?

Het probleem is niet dat we geen voorstellingsvermogen hebben, maar dat deze vaak geen recht doet aan de complexiteit van hoe het is als je er ín zit. We verbeelden ons van alles, maar kunnen onmogelijk weten hoe het is om iets dergelijks zelf mee te maken. Ik heb net een kind gekregen. Ondanks de vele keren dat ik anderen in mijn omgeving een kind heb zien krijgen. Ondanks alles wat ik heb gelezen. Niets komt in de buurt van de ervaring zelf. Ik had voorheen ook allerlei meningen over opvoeding van onze nieuwe wereldburgers. Maar nu ik erin zit is het al direct anders.

Mag je dan alleen als ‘ervaringsdeskundige’ ergens een mening over hebben? Al geloof ik dat het heel veel debatten enorm vooruit zou helpen als degenen die het meegemaakt hebben onderdeel van het gesprek zijn. Toch wil ik niet zover gaan dat je alleen recht van spreken hebt als je iets zelf hebt meegemaakt. Maar we zouden wel kunnen afspreken dat je het maximale doet om je werkelijk in te leven. Daar moeten we vormen en manieren voor vinden, want afstandelijke analyses gebaseerd op eenzijdige informatie helpen niet.

Vormen die enerzijds een kritisch vermogen wakker maken ten aanzien van de informatie die tot je komt en vormen die je sensitiviteit aanspreken. Sensitiviteit gaat dan niet enkel over ‘je eigen gevoel’ maar vooral over dat je alle ingewikkeldheid, tegenstrijdigheid, pijnlijkheid, maar ook alle schoonheid, vreugde en kwetsbaarheid van een situatie of een ander tot je laat komen. Probeer dat maar eens alleen met je denken, op afstand te doen…

 

Stel je oordeel uit. 

Mijn manier om dit te doen is door op een heel andere manier naar anderen te luisteren. Namelijk door ruimte te maken door dat oordeel uit te stellen. In die ruimte even fysiek te dansen (want daarmee spreek ik al mijn zintuigen aan). En dan in die ruimte me laten treffen door wat er op me af komt. Mijn eigen geraaktheid te laten spreken en deze te zien als waardevolle informatie. Probeer het maar eens (het kan ook zonder dans. Door dans versterk je de radiozender alleen maar). Het werkt als volgt. In een gesprek stel je voor: zullen we even een minuut stil zijn? In die minuut wacht je gewoon. Niet op zoek naar een mening, oordeel, idee, associatie of antwoord. En daarna sta je jezelf toe woorden te geven in wat er in je opkomt. De schoonheid van die woorden hebben een ongewone zeggingskracht voor jezelf en voor de ander. Je eigen geraaktheid, je impulsen, je denken en je voelen raken afgestemd op de ander. Je sensitiviteit wordt aangezet en je eigen relatie tot de ander wordt in één keer zichtbaar.

“Je sensitiviteit wordt aangezet en je eigen relatie tot de ander wordt in één keer zichtbaar.”

 

 

Nu ik zelf een kind heb komen de beelden van de kinderen in het kamp nog harder binnen. Maak ik me niet alleen intellectueel zorgen over de snel smeltende ijskappen op Groenland, maar kan de angst me werkelijk om mijn hart slaan. En kan ik de verharding in de maatschappij maar moeilijk samen brengen met dat kleine lachende jongetje in mijn armen. Mijn relatie tot deze onderwerpen is in één klap anders. Nu is een kind krijgen niet de enige manier om alles te veranderen (of andere diepgaande persoonlijke gebeurtenissen). Het kan in elk moment gebeuren. Gedeelde ervaringen hebben altijd die potentie als je samen bereid bent die ruimte te openen.

Ik zou er voor pleiten dat we elkaar bij het uiten van een mening of een oordeel rekenschap laten afleggen over wat we hebben gedaan om ons werkelijk in te leven. Dat we met de mening ook zichtbaar maken hoe onze sensitiviteit is aangesproken of hoe we deze actief hebben ingezet om tot die mening te komen. En laten we vooral gezamenlijk onze sensitiviteit oefenen. Zoeken naar manieren om dat doen. Vormen vinden die uitnodigen erín te stappen. Het maximale in je kunnen doen om diep te luisteren naar de ander. Dan wordt onze meningen deel van de oplossing en niet deel van het probleem.

 

Wil jij ook je sensitiviteit (be)oefenen? Samen vormen vinden die je uitnodigen erín te stappen? Peter Rombouts verzorgt samen met Suzanne Leclaire de Curiosophy Masterclass ‘Sensitive power unlocked’ op 7 oktober 2020. Schrijf je hier in. Of stuur direct een mail naar mail@thecuriosophycollective.com